พูดจาภาษาตราด

พูดจา... ภาษาตราด

         ตราดถึงแม้จะเป็นจังหวัดเล็กเล็ก แต่ว่าก็ยังมีสำเนียงภาษาพูดที่แตกต่างกันไปตามพื้นที่ จังหวัดตราดในสมัยก่อนจะถูกแบ่งออกเป็นบ้านบนและบ้านล่าง บ้านบน หมายถึงถิ่นที่อยู่ต้นน้ำอย่าง อ.บ่อไร่ และเขาสมิงบางส่วน และบ้านล่าง จะหมายถึงถิ่นที่อยู่ไกล้ทะเลอย่าง อ.เมือง คลองใหญ่ แหลมงอบ และสำเนียงพูดของคนบ้านบนและบ้านล่างนั้นจริงจริงแล้วต่างกันสุดขั้ว คนบ้านบนจะถูกมองว่าพูดจาสำหราก หมายถึงพูดไม่เพราะ พูดกระโชกโฮกฮาก หรือพูดไม่มีหางเีสียง คือสำเนียงพูดของคนบ้านบนนั้นจะแข็งกว่าคนบ้านล่าง เช่นถ้าคนบ้านล่างพูดว่า "คัยตำน้ำพริ่กไม่ล้างคร่ก" (ใครตำน้ำพริกไม่ล้างครก) คนบ้นบนก็จะพูดอีกสำเนียงเป็น "คัยตำน้ามพิกไม่ล้างค้ก" (ความจริงแล้วยากมากที่จะเขียนตัวสะกดให้ตรงกับสำเนียงที่แท้จริง) ถึงคนบ้านบนเหมือนกันก็เถอะ ก็ยังมีสำเนียงที่แตกต่างกันออกไปอีก ที่จะเห็นได้ชัดน่าจะเป็นแถวด่านชุมพล สมัยก่อนถ้าคนแถวนั้นจะพูดว่า "อะไรนั่น" ก็จะออกเสียงเป็น "อ่ะกั๊ยหนัน" และคนด่านฯ สมัยก่อนชอบลงท้ายว่า "เขาเอย" แต่จะออกเสียงเป็น "เก๋าเอ๋ย" เช่น "บอกแล้วสีเก๋าเอ๋ย" เท่ากับ "บอกแล้วไง" (แต่ว่าสมัยนี้เราคงไม่ค่อยได้ยินสำเนียงด่านฯ ดั้งเดิมกันเท่าไรแล้ว)

ตัวอย่างภาษาตราด

ก้ามปู                   =          กระเจี๊ยบแดง

ลำมะตี้                 =          กระเจี๊ยบเขียว

น้ำพริกเกลือ        =          น้ำจิ้ม (อาหารทะเล)

ข้าวเปียก             =          ข้าวต้ม

น้ำเคย                 =          น้ำปลา (มีที่มามาจากน้ำเคยที่ได้มาจากการหมักเคยเพื่อทำกะปิ)

เหีย/เอ๋                =          พี่ชาย

เอ๊                        =          พี่สาว

เป๊าะ/เพ๊าะ          =          พ่อ

แมะ                   =          แม่

โพง                   =          กระป๋องตักน้ำ

ไฟชิค                =         ไฟแช็ค

ผ้าโป้                 =          ผ้าขาวม้า

เสงิด                  =          เห่อตาม

สะหงาด            =          สะใจ/ที่สุด

ละเง้ด                =          เป็นห่วง

ละแงม              =          ค่อย ๆ ทำ (ความหมายเชิงลบ)

หง่อย                =          เชื่องช้า

กลั๊ง                  =          บ๊อง

บ่อง                  =          เจาะ

ขีโครก              =          สะอิดสะเอียน

เช่ด                   =          หมด/เกลี้ยง

สำหราก            =          (พูด) ไม่เพราะ

ลิ่น                    =          นิ่ม (สัตว์)

ฟาน                  =         เก้ง (สัตว์)

เหง่ย                 =         แทะ

ตกหมอง           =          (ผ้า) ขึ้นรา

สุย                     =          ดัน/เข็น

จู๋ง                      =          ไหว้ (ใช้กับเด็นเหมือคำว่า ทุ)

จ้อน                   =          ช่าง/หัด (มักใช้กับเด็กแก่แดด หรือซน)

ขนมเมือง           =          ขนมสำเร็จรูป (ไม่ใช่ขนมสด)

เขียง                   =          ม้ารองนั่งตัวเล็ก ๆ

สบ                      =          ชอบพอ

กระเหน่น           =          มันเขี้ยว/อยากฟัด

กระเจ๊                 =          ด้วงกว่าง

กระเจ๊ขี้ควาย      =          แมงกุดจี่

อุบ                     =          แอบ/อบ/ปิด

กระซ๊าด             =          รุ่งริ่ง (ใช้เป็น กระซี๊ดกระซ๊าด)

ตะหลุก              =          หลุมบ่อ

ชะมัว                 =          โพล้เพล้ใ กล้ค่ำ

ตัวอย่างการพูดภาษาตราด

พูดภาษาตราด

สถานที่ท่องเที่ยวห้ามพลาดจังหวัดตราด

สถานที่ท่องเที่ยวห้ามพลาดจังหวัดตราด

เกาะช้าง (Koh Chang Island)

          เกาะช้างเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของภาคตะวันออก และใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศรองจากเกาะภูเก็ต ซึ่งมีฐานะเป็นอำเภอหนึ่งของตราด ครอบคลุมพื้นที่เกาะน้อยใหญ่กว่า 40 เกาะ และเป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะช้างอีกด้วย เกาะนี้จึงเป็นทั้งสถานที่ท่องเที่ยว ที่อยู่อาศัย และแหล่งอนุรักษ์ธรรมชาติที่สำคัญของภาคตะวันออก ส่วนแหล่งท่องเที่ยวของเกาะก็มีทั้งชายหาดกับน้ำทะเลใสสะอาด รวมทั้งยังมีภูเขาสูง น้ำตกที่สวยงามที่ซ่อนอยู่ภายในป่า และมีป่าชายเลนเป็นบางส่วน จึงเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีความหลากหลายมาก และสะดวกสบายด้วยการนำรถยนต์ข้ามไปเที่ยวบนเกาะได้

เกาะกูด (Koh Kood Island)

          เกาะกูดเป็นเกาะใหญ่อันดับ 2 ของจังหวัดตราด และใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศ มีความพิเศษในฐานะที่เป็นเกาะสุดท้ายของแผ่นดินไทยทางน่านน้ำฝั่งตะวันออก (ไม่มีเกาะอะไรอีกแล้วจนเข้าเขตกัมพูชา) แม้ว่าเกาะนี้จะเป็นเกาะใหญ่ แต่ไม่มีบริการเรือเฟอร์รี่บรรทุกรถยนต์ข้ามไปบนเกาะเหมือนเกาะช้าง แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับความงดงามที่เขาร่ำลือกัน จนต้องไปชมให้เห็นกับตา เพราะเกาะกูดนี้เองที่ได้รับฉายาว่า “อันดามันแห่งทะเลตะวันออก” เนื่องจากตัวเกาะที่อยู่ห่างไกลชายฝั่ง ทำให้น้ำทะเลใสสะอาดจนเห็นท้องทราย และยังเป็นเกาะที่ชมพระอาทิตย์ตกดินได้อย่างงดงามอีกด้วย

หาดทรายดำ (Sai Dum/Black Sand Beach)

          ทราบหรือไม่ว่าในโลกนี้มีหาดเพียง 5 แห่งเท่านั้นที่มีทรายเป็นสีดำ และที่ “หาดทรายดำ” ของอำเภอแหลมงอบ จังหวัดตราด ก็เป็นหนึ่งใน 5 หาดนั้น! โดยหาดแห่งนี้มีชื่ออย่างเป็นทางการว่าหาดหัวสน ซึ่งเป็นหาดในลักษณะป่าชายเลนที่มีทรายสีดำสนิทสมชื่อ และจะปรากฏให้เห็นในช่วงน้ำลงสุดเท่านั้น โดยชาวท้องถิ่นเชื่อว่าทรายสีดำของหาดนี้สามารถรักษาโรคต่างๆ ได้เพียงแค่หมกตัวนอนอยู่ในทราย เท็จจริงอย่างไรยังไม่มีใครพิสูจน์ แต่ที่แน่ๆ ความสวยงามแปลกตาของหาดนี้ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทุกสารทิศให้มาชม ซึ่งปัจจุบันก็มีการจัดเส้นทางศึกษาธรรมชาติร่วมกับป่าชายเลนด้วย

เกาะรัง (Koh Rung Island)

          เกาะรังเป็นหนึ่งในหมู่เกาะเล็กๆ ของจังหวัดตราดที่มีชื่อเสียงในเรื่องการดำน้ำตื้นดูรอบโขดหินกลางทะเล เพราะบริเวณโดยรอบเกาะมีโขดหินโผล่พ้นเหนือน้ำอยู่หลายจุด มีปะการังและปลาทะเลมากมายหลากหลายสายพันธุ์อาศัยอยู่ นอกจากการดำน้ำแล้ว เกาะรังยังมีชื่อเสียงในเรื่องของรังนกนางแอ่น โดยเป็นเกาะแห่งเดียวในจังหวัดตราดที่มีสัมปทานเก็บรังนกนางแอ่นคุณภาพดี ส่วนผู้ที่ต้องการพักผ่อนที่เกาะแห่งนี้ก็มีพื้นที่ให้บริการกางเต็นท์ค้างคืน แต่ไม่มีโรงแรมที่พักเนื่องจากเป็นเกาะที่อยู่ในเขตอนุรักษ์ของอุทยานฯ 

บ้านน้ำเชี่ยว (Nam Chiew Village)

          หากคุณกำลังมองหาโฮมสเตย์ดีๆ เข้าถึงวิถีชาวบ้านได้อย่างกลมกลืนล่ะก็ บ้านน้ำเชี่ยวยินดีต้อนรับนักท่องเที่ยวทุกคนด้วยชุมชนที่ผสมผสานระหว่างวิถีชีวิตและการท่องเที่ยวจนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน นับตั้งแต่ก้าวแรกคุณก็สามารถชมวิถีชีวิตของชาวบ้านได้แทบจะทุกรูปแบบ ทั้งการต่อเรือ การหาปลา ชิมขนมเบื้องและตังเมกรอบ พร้อมเปิดประสบการณ์ใหม่ด้วยการลองทำเองแบบสดๆ และที่สร้างความตื่นตาให้กับการท่องเที่ยวที่บ้านน้ำเชี่ยวเป็นอย่างมากคือการเดินชมป่าชายเลนบนเส้นทางเดินป่าที่จัดทำขึ้นเป็นอย่างดี ให้คุณสัมผัสกับผื่นป่าอันอุดมสมบูรณ์ริมทะเลตราดได้อย่างใกล้ชิด

ยินดีต้อนรับสู่จังหวัดตราด